لحظه ها را با تو باور کردم

                                                که می گذرند

غرور را با تو باور کردم

                                                که می شکند

صدا را با تو باور کردم

                                                که می لرزد

و باور کردم که نگاه را حرمتی است و قیمتی

                                                که گاه در این بازار...... آن نیز، هم می شکند،

       همچون تمام شکستنی ها....

    شاید این نیز باید بشکند

                                فرح 22/3/85