خوب تو کلت فرو کن

که دیگه دوست ندارم

به تو یار ددری

محل سگ نمی ذارم

کم آوردی آخرش

توی رفاقت و مرام

هنوزم چتری بابا

اما هنوزم بی ریام

...

من با تو بد شدم بدتر نمی شم

با حرفای قشنگ تو خر نمی شم

با هر ترانه ضایت می کنم همیشه

تو از حسودی می میری آخ که چی میشه

عرضم حضور نحستون

این روزا بازم عاشقم

بترکه چشم حسود

خوش بود همه دقایقم

خزون آرزوم بودی

بودم تو نقش برگ تو

برای مریم می خونم با آرزوی مرگ تو

هر کی با تو باشه

روزش سیاهه

...

لولو برد اون ... بعد از اون انتظار

تو رو خدا ادای چنگالو در نیار

جواب نامه ی عاشقونمو با یه سیلی

تو پرنده ی دلم ....

من سادرو بگو که دل به کی باخته بودم

روی دریا خونه ی مقوایی ساخته بودم

ترانه ای با مثما از حامد هاکان

فرح

28/4/85