این روزها از آدمی گل
مانده است

این روزها از عشق بوی نا
مانده است

از خدایی که تمامی قدرت
بود

امروز گاهنامی مانده است

از غرور و نا نجیبی ها
مپرس

از نجابت،.. از راستی دنیا......خالی
مانده است

دین تو دستاویز قدرت شد و
مرد

در کلیسا مسیح حکم مالیات
شد و رفت

موسی ماند و جنگنده های
بنی اسرائیل

از نوح کنعان ماند و ابراهیم
در آتش سوخت

حاکم دلی که شما باشی خدا

از دل هم تکه ای مانده بود
که شکست

نان دهنده ای که شما باشی
خدا

از نان هم تکه ای مانه
بود..... کسی دزدید و رفت

بزم دزدان و قاتلان بر
پاست

هر چه بود راستی بود در کتاب
شد و رفت

حکم رازق که نوشته بودی
خدا

کاغذش به دست قارون شد و
رفت

از خدایی تو چه مانده خدا

حاکم خدا آدم شد و رفت.....

فرح