نه صدات وسوسه کننده بود، نه خودت نه ..... نه هچ چیزی که متعلق به تو باشه اما :

« هیچکی مثل تو نبود....

هیچکی مثل تو منو باور نکردی

هیچ کی با من مثل تو

توی نقب شب من سفر نکرد

هیچ کی مثل تو نبود

ساده مثل بوی پاک اطلسی

یا بلوغ یه صدا

میون دغدغه ی دلواپسی

هیچکی مثل تو نبود

هیچکی مثل تو نبود....

تو غرورت مثل کوه

مهربونیت مثل بارون مثل آب

مثل یک جاده ی نور

مثل یک دریا پر از وحشت آب

هیچکی مثل تو نبود

هیچکی مثل تو نرفت

هیچکی مثل تو نموند

شعرای تنهاییمو هیچکی مثل تو نخوند

همه حرفام مال تو

همه شعرام مال تو

دنیای من شعرمه

همه دنیام مال تو»

هیچکی مثل تو نبود، هیچکی مثل تو نشد،

و دیگه هرگز این اتفاقات تکرار نمیشه، هرگز

هیچکی مثل تو نخواهد شد.

                                                     فرح 22/3/85